Psycholog radzi:

1. Czym jest stres i kiedy nam szkodzi?

 

 Stres można zdefiniować jako fizjologiczną reakcję organizmu (nerwową i hormonalną) w odpowiedzi na różnego rodzaju bodźce. W niebezpieczeństwie u człowieka aktywuje się autonomiczny układ nerwowy. Zaczyna wydzielać hormony stresu, takie jak kortyzol, a także adrenalinę. Zwiększa się częstość jego oddechów, przyspiesza puls, podwyższa się ciśnienie krwi, mięśnie szkieletowe zostają mocniej ukrwione. Cały organizm przygotowuje się do ucieczki lub walki. W związku z tą reakcją zostają zatrzymane energochłonne procesy organizmu, które nie są w tym momencie potrzebne: trawienie i funkcje płciowe zahamowane, mięśnie jelitowe zostają rozluźnione, zmniejsza się aktywność układu immunologicznego i produkcja przeciwciał. Krótkotrwały stres ma charakter adaptacyjny i mobilizuje nas. Długotrwały osłabia zdolności immunologiczne organizmu.

 

2.Stres w sytuacji pandemii Covid-19

 

Rozszerzająca się w bardzo szybkim tempie epidemia koronawirusa wprowadziła nas wszystkich w nową rzeczywistość. Dla wielu osób może być ona stresująca. Codzienne życie ludzi na całym świecie uległo absolutnemu przewrotowi. Szerząca się zaraza, nagłe zmiany i zagrożenie życia są obiektywnym powodem do reakcji stresu. Ważne jednak, aby nie stał się on przewlekły i nie osłabiał nas w sposób chroniczny. Jak możemy poradzić sobie w tej nowej, wymagającej sytuacji? 

 

3.Strategie zarządzania stresem

 

Oto kilka istotnych strategii zarządzania stresem w obliczu pandemii. Ważne, abyśmy stale poszukiwali nowych sposobów na redukcję stresu. Charakterystykę poniższych sposobów znajdziesz poniżej:

 

 •  Rób przerwy w śledzeniu informacji o pandemii

•  Podejmuj próby zachowania codziennej rutyny

•  Wypróbuj różne techniki rozluźniające. Przetestuj kilka z nich i wybierz optymalną strategię dla   siebie

 •  Podejmuj przyjemne aktywności

 •  Poszukaj profesjonalnej pomocy w przypadku rozwinięcia się Zespołu Stresu Pourazowego oraz Wtórnego Zespołu Stresu Pourazowego

 •  Poszukaj wsparcia i nie bój się prosić o pomoc w przypadku doświadczania żałoby

•  Zapewnij sobie wsparcie innych i bądź na bieżąco w kontakcie z najbliższymi

•  Znajdź swój sposób na redukcję stresu

 

Objawy lęku

Zbyt silne emocje, lęk mogą prowadzić do przeciążenia organizmu, dekompensacji. Nadmierne napięcie nerwowe może powodować m.in.:

-zaburzenia snu

-zaburzenia apetytu

-obniżony nastrój

-obawę, że możemy zarazić się wszędzie

-zbyt częste, przesadne mycie rąk

-ciągła dezynfekcja ciała

-pocenie się

-przyspieszona akcja serca

-uciekanie we własne myśli, fantazje

 

 

Jeżeli cała rodzina jest w domu, to nierzadko dochodzi do sytuacji spornych. Jak je eliminować?

Tu przyda się dyplomacja i delikatność oraz bardzo dużo empatii. Każdy z domowników ma swoją wytrzymałość i każdy będzie prędzej, czy później szukał ujścia dla nagromadzonych emocji: od lęku, po złość, bezradność. Ustalanie zasad i otwarta komunikacja jest tu najlepsza.

 

Dzieci też się stresują

Reakcja dzieci i nastolatków zależy w dużym stopniu od tego, jak zachowują się dorośli w ich otoczeniu - podkreślają eksperci CDC. Rodzice, którzy reagują ze spokojem i pewnością, będą stanowić wsparcie dla swoich dzieci. Dlatego tak ważne jest, by opierać się na sprawdzonych informacjach na temat wirusa.

 

Nie wszystkie dzieci reagują na stres w ten sam sposób. U najmłodszych można obserwować zwiększoną płaczliwość lub rozdrażnienie, a nawet powrót  zachowań z których dziecko wyrosło, jak moczenie nocne. Wśród innych objawów nadmiernej reakcji stresowej na epidemię eksperci wymieniają: smutek, nasilone zamartwianie się, niezdrowe zachowania dotyczące snu czy jedzenia, a u nastolatków również nadmierną drażliwość, tzw. złe zachowanie, problemy z koncentracją uwagi, unikanie obowiązków szkolnych, jak również aktywności, które w przeszłości sprawiały dziecku radość, bóle głowy i ciała bez konkretnej przyczyny, a także sięganie po alkohol, papierosy i inne substancje psychoaktywne.

Rodzice mogą pomóc dzieciom w łagodzeniu stresu związanego z pandemią poprzez rozmowę, rzeczowe i przystępne przedstawienie faktów. Ważne jest też, by dać dzieciom i nastolatkom poczucie bezpieczeństwa, pozwolić na wyrażenie emocji, takich jak zdenerwowanie, złość, a także podzielić się z nimi własnymi sposobami na rozładowanie stresu.